قبل از اینکه بخوام لیستمو بنویسم، دوس دارم توضیخاتی در مورد خودم و زندگی موسیقیاییام بدم. منم مثل خیلیای دیگه از بچگی، کلاس زبان میرفتم. علاقهام به زبان انگلیسی باعث شد، ادامه بدم و دورههای مختلف رو بگذرونم. اما کلاس زبان رفتن من، چه ربطی به موسیقی داره. خب، یادمه تو یکی از همین کلاسها بود که برای اولین بار با موسیقی به زبان انگلیسی آشنا شدم. شاید قبلا شنیده بودم اما توجه نکرده بودم به اون صورت. یکی از اساتید بزرگوار عادت خوبی که داشت این بود که بعضی اوقات یه نوار کاست همراه چند تا کاغذ که لیریک آهنگا توش نوشته شده بود رو با خودش میاورد و بین بچهها پخش میکرد. نوارو میذاشت و آهنگ پخش میشد و ما از روی لیریک دنبال میکردیم. فکر کنم سالهای 81، 82 بود، یادش بخیر. سه تا از آهنگارو که خیلی خوب یادمه از شنیدشون لذت عجیبی بردم آهنگ Because You Loved Me از Celine Dion، آهنگ They Don’t Care About Us از Michael Jackson و آهنگ Ma Baker از Boney M بود. خوب اون دوره تموم شد اما من هر از گاهی رادیو رو روشن میکردم و هی تیون میکردم تا اینکه یه آهنگ پخش میشد، زود دگمه ضبط رو فشار میدادم و با اشتیاق گوش میدادم. حیف نمیدونم چه بلایی سر کاستهایی که ضبط کردم اومده.
اولین موزیک ویدئویی که دیدم و خیلی خوشم اومد و هنوز اون لحظه رو بخاطر دارم موزیک ویدئو Whenever, Wherever از Shakira بود که اون موقع تقریباً 14 سالم بود، تازه کامپیوتر وارد زندگیم شده بود. چند هفته بعد، رفتم کتاب ترانههای شکیرا که جلد نارنجی رنگی داشت رو خردیم. اشعارش با ترجمه فارسی تو کتاب بود. شعراشو داشتم ولی آهنگارو نه. آهنگارو گیر آوردم و گوش دادم، خیلی خوب بود. تازه که با Backstreet Boys آشنا شده بودم از طریق موزیک ویدئوی I Want It That Way که از ماهواره زیاد پخش میشد، دربهدر دنبال آهنگای اونا بودم ( اون موقع نمیدونستم دانلود چیه 🙂 ) تا اینکه آلبوم Millennium رسید دستم. عاشق Backstreet Boys شده بودم. چقدر از شنیدن آهنگاشون خوشحال میشدم. بعد، رفتم دنبال گروههای دیگه شبیه اونا مثل NSYNC و یا Spice Girls ولی هیچکدوم راضیام نکرد. Backstreet Boys تبدیل شده بود به گروه محبوبم. تو فصل امتحانات نهایی سوم دبیرستان بود که موزیک ویدئوی Incomplete رو دیدم. هر روز صبح قبل از اینکه برم سر جلسه امتحان کنترلر ماهواره رو دستم میگرفتم و کانالهارو یکی یکی عوض میکردم به امید اینکه Incomplete پخش شه. اون روزا خیلی زیاد پخش میشد، تقریبا هر روز. Incomplete بهترین آهنگی بود که تا اون زمان شنیده بودم. هنوزم خیلی این آهنگرو دوس دارم.
گروهی که منو به سمت موسیقی راک کشید گروه Evanescence بود. صدای Amy Lee برام رویایی بود، بی نظیر بود. 6، 7 سال قبل، یادمه یه فرومی بود به اسم کانون هواداران Evanescence در ایران که من توش عضو شدم. کاربراش، لیریک میذاشتن، موزیک ویدئو، آهنگ معرفی میکردن و یه بخشیام داشت به اسم تفسیر اشعار یا یه همچین چیزی که بچهها اونجا شعر آهنگارو از دید خودشون تفسیر میکردن و منم دو تا تفسیر از آهنگهای Understanding و Imaginary اونجا نوشتم. از طریق این فروم، با خیلی از گروههای دیگه آشنا شدم مثل Linkin Park، Within Temptation، Nightwish، Metallica و خیلیای دیگه. اولین تجربه وبلاگ نویسیام هم بخاطر Evanescence بود، یه وبلاگ تو بلاگفا ساختم و همه چی در مورد Evanescence مینوشتم. سال 86 که تازه عضو سایت cloob.com شده بودم تو کلوب علاقهمندان به موسیقی راک عضو شدم و محیط اونجا خیلی کمکم کرد تا با موسیقیهایی که الان بیشتر گوش میدم، آشنا شم. بچههای کلوب اون وقتا خیلی فعال بودن. پستهای خیلی خوبی تو اون کلوب میشد پیدا کرد اما الان متاسفانه خیلی وقته که دیگه خوابه. دو تا از وبلاگهایی که تقریبا از سال 87 دنبال میکنم و سلیقه موسیقیایی من خیلی مدیون نوشتههای بینظیرشونه وبلاگ albumnow و Psychedelia Music E-Zine است. بردیا و یزدان عزیز، خیلی برام آدمای بزرگی بودن و هنوز هم هستند.
یه تشکر ویژه از بردیای عزیز که با فراخوانی که داد، باعث شد خاطرات زیبامو مرور کنم و دوباره اون لحظات رو تو ذهنم بازسازی کنم. ممنون بردیا جان
بریم سر لیست بهترینهای من. قراره که صادقانه بگم بیادماندنیترین و شنیدنیترین آلبومهایی که تا حالا شنیدم کدامها هستند. پس لیست زیر یک لیست کاملا شخصی است و بر اساس حس و لذتی است که من شخصا تجربه کردم و لزوما آلبومهای بینقصی از نظر من نیستند، اما آلبومهایی هستند که در ذهن من جاودانهاند و همیشه جایگاه بالایی دارند.
آلبوم The Wall از Pink Floyd:
وقتی حرف از بهترینها و خاطرهانگیزترینها در زمینه موسیقی میشود سخت است از Pink Floyd حرف نزدن. این گروه تکرارنشدنی رو پسر عمهی دوست داشتنیم کیا شادمان که خودش بنیانگذار اولین گروه راک کردی Rockurd است به من معرفی کرد. آهنگارو بهم داد و گفت برو گوش کن و لذت ببر، منم همین کارو کردم، هر چی بیشتر گوش میدادم بیشتر لذت میبردم. خیلی با اون موسیقی که من گوش میدادم، فرق داشت. ترانههای ساده و بی نظیر راجر، صدای گرم گیلمور حس تازهای بهم داد. تمام کاراشون رو گوش دادم و هنوز گوش میدم. بهترین موسیقی که تا حالا شنیدم بدون شک کارهای Pink Floyd است. از بین همه کاراشون از آلبوم The Wall بیشتر از همه خوشم میاد. تک تک آهنگهای این آلبوم رو دوس دارم. به نظرم بهترین و کاملترین مجموعه آهنگهاییست که یک نفر میتونه گوش بده. شاهکاری از هر لحاظ.
آلبوم Rajaz از Camel:
قبل از آشنایی با گروه Camel، هر وقت کلمه Camel رو میشنیدم یاد شتر میافتادم، اما از زمانی که با این گروه فوقالعاده آشنا شدم، اولین چیزی که به ذهنم میرسه موسیقی باشکوه این گروهه. بعد از آشنایی با Pink Floyd خیلی دنبال کارهای مشابه افتادم، تا اینکه اولین بار آهنگ Rajaz رو شنیدم و گفتم این همون چیزیه که مدتهاست دنبالشم. یه گنجی پیدا کرده بودم، یه گنج بسیار گرانبها. این یه آهنگ اینقدر زیبا بود که بعد از شنیدن چندین و چندین باره آهنگ، تصمیم گرفتم کل دیسکوگرافی Camel رو دانلود کنم، این تصمیم یکی از بهترین تصمیمهای زندگیم بوده. از دید من، آلبوم Rajaz زیباترین آلبوم گروه است.
آلبوم Fallen از Evanescence:
واقعا عاشق این آلبوم هستم. اولین آلبوم راکی بود که کامل گوش دادم و از همه آهنگاش خوشم اومد. گروه Evanescence مثل فضاپیمای زیبایی میمونه که منو به کهکشان موسیقی راک برد. هنوزم دارم تو این کهکشان دنبال ستارههای پرنور میگردم.
آلبوم شاری دور (Far Away City) از Rockurd:
گروه راکی از شهر خودم مهاباد، اولین گروه راک کردی در جهان، گروه Rockurd. واقعا شنیدن کارهای زیبای راک این گروه به زبان مادریام لذت داره. تقریبا تنها موسیقی کردی که گوش میدم، همین یک آلبومه. به تمام معنی عالیان این بچهها. ساخت همچین آلبومی در همچین شهر کوچکی با این امکانات بسیار محدود کار بسیار بسیار بزرگ و قابل تحسینیه. بیصبرانه منتظر کارهای جدید گروه هستم. شنیدن کارهای این گروه رو به همه پیشنهاد میکنم بخصوص اگر کردی بلد باشید. ترجمه ترانههاشون تو سایت رسمی گروه هست. آهنگارو هم میتونید از همونجا و یا صفحه last.fm گروه دانلود کنید.
بابت به اشتراک گذاشتن گذشته شیرینت بسیار ممنونم. وقتی داشتم می خوندم ، درسته یه خورده ازت کوچیکترم ولی تقریباً تشابهاتی داریم. شاید ترتیب آشناییمون با باند ها یکسان نباشه ولی چیزی که تو می پسندی رو من هم در همون سنین خودم آشنا شدم و می پسندیدم. معرفی کردن آلبوم دیوار از پینک فلوید بعنوان اولین آلبوم مورد علاقه ات کار بسیار سنجیده ایه. منم هنوز می گم شاهکار آرشیوم پینک فلوید عزیزه.
ما سه دست آدمیزاد داریم که راک گوش میده. یکی راک بازه. با ویژگی های خودش مثل آرشیو جمع کردن از هرچی که سبکش راکه. یکی گوش میده ولی نمیدونه راکه. مثل اکثر آهنگای قدیمی chris de burgh و یا elton john. یکی می فهمه که چی گوش میده. مثل من. مثل تو.
من هیچوقت نشده آهنگ راکی رو گوش بدم و تفسیر نکنم. تو ذهنم تجسم نکنم.
و حالا خاطرات من بعنوان اولین نظر دهنده این پستت…
من اصالتاً ایرانی نیستم. به همین دلیل پدرم بیشتر از من در دوران جوونیش با هنرمندای اونوری آشنا بود. پدرم خیلی ها رو گوش میداد. مثل گروهی که الآن من خیلی دوستش دارم. Simon & Garfunkel . خلاصه به من رسید. ولی تو طولانی مدت. بچه که بودم تو ماشین بابام بیشتر آهنگای مدرن تاکینگ بود. هنوزم میگم محشرن. بعد یه مدت یکی دو ساله رپ خز! گوش میدادم. البته اون زمان خیلی حال می کردم. بعد از اون اومدم رو سبک لایت. اسمش لایت بود. ولی سبک اصلی ترانه ها اکثراً راک بود. من با راک آشنایی نداشتم. بعد با لینکین پارک آشنا شدم. خیلی عاشق داد زدنم تو آهنگا. هنوزم شنیدن تن بالای صدای یه خواننده روحمو ارضا می کنه. یه بار همون موقع ها زد به سرم هرچی داشتم (رو هارد) و نداشتم (تو ذهنم) پاک کردم. یه مدت کوتاه بیخیال آهنگ اینا شدم. بعد دوباره شروع کردم به آرشیو جمع کردن. نه به سبک الآن البته. هنوزم با واژه راک آشنایی کامل نداشتم. خیلی هم دنبال تفسیر ترانه ها نبودم. یه شب پنجشنبه بود باید میرفتم مدرسه. سال اول یا دوم دبیرستان بودم. نیمه شب بود. اینترنت دایال آپ داشتم اون موقع. ولی با اینجال با همون دایال آپ خیلی آهنگ دانلود کردم. در حد چند صد مگابایت. یکی از اونا آهنگ hey you از پینک فلوید بود. اون شب من تا دم صبح داشتم همون یدونه رو گوش میدادم. خیلی حال کردم. طوری بود که شعرش رو حفظ شده بودم. انگلیسیم خوبه. راحتم تو فهم لیریک ها. بعد فردای اون روز تصمیم گرفتم برم سرچ کنم این سبکش چیه. اونجا بود با واژه پراگرسیو راک آشنا شدم. اینقدر مطالعه کردم. مطالعه کردم که شده بود همه فکر و ذهنم. اینقدر دوستش داشتم که هرطوری بود بهترین آهنگای پینک فلوید رو دانلود می کردم. راک گوش دادنم همراه با فهمش از اون شب شروع شد. تا الآن ادامه داره.
بواسطه خیلی از افراد تو اینترنت با گروه های مختلفی آشنا شدم. البته در سبک های متفاوت. تو مدت چند سال که تا الآن طول کشیده خیلی تو زمینه موسیقی و درک و فهم و آشنایی پیشرفت کردم.
اینم داستان من. یه خرده بیشتر خلاصه کردم. راحت باش 😉
خیلی ممنون. بسیار زیبا بود.
[…] وبلاگ Prog-Box هم بهترینهای خود را معرفی کرده که خواندنش خالی از لطف […]
very nice
great job man
seems we have so much in common
keep on the good work
thank you dear drmar
آثار به یاد ماندنی ای هستند. بجز Rockurd که اسمش را نیز نشنیدم!
اول از همه بگم که خیلی حال کردم آلبوم رجز کمل رو گذاشتی. اولین باره می بینم یکی غیر از خودم از رجز انقدر خوشش میاد. باعث شدی دیگه فکر نکنم احتمالا یا آدم جوادی هستم یا دیوونه.
دوم از همه هم شجاعتت برای اینکه گفتی از کجا شروع کردی به شدت قابل تحسینه. معمولا نسل ما توی ایران به خاطر سخت بودن دست رسیش به هنر روز، یه جورایی اون اوایل کارش رو خیلی جواد شروع می کرد و زیادم دوست نداره از کارهای اولیه که دوست داشته چیزی بگه.
منم تقریبا مثل خودت با بک استریت بویز شروع کردم. دوران راهنمایی یه همکلاسی داشتیم از هلند برگشته بود و زورکی ما رو با فیلم و موزیک خارجکی آشنا کرد. یه بار یه کاست از بونجوی بهم داد منم بعد از اینکه شنیدمش بهش گفتم این عمله ها کین دیگه؟ چقدر چرته کارشون. اونم فهمید چقدر سلیقه ام داغونه و به جاش سعی کرد با بک استریت بویز روم کار کنه. بعد از اینا، دوره متال بازی هم دوره خیلی جوادی بود که اصلا دوست ندارم چیزی ازش یادم بیاد. فعلنم که اینیم.
در مورد راکورد هم من موسیقی شون رو شنیدم و خیلی خوشم اومد. با نفهمیدن لیریکسشم مشکلی ندارم چون کلا لیریکس زیاد واسم مهم نیست.
راستی خیلی اشتباه می کنی که بقیه کارای کردی رو گوش نمی کنی. من کردی بلد نیستم ولی به شدت با موزیک کردی حال می کنم. مخصوصا که دنس باشه، اونم با دف. دیوانه کننده است.
آرمین هاشمی.
به به آقا آرمین. آقا حال دادی به بلاگم با کامنتت.
اول از همه بگم که وبلاگت مبارک. خوشحالم به ما پیوستی.
رجز کمل و که خیلیا دوس دارن. نگران نباش نه جوادی نه دیوانه بلکه یه آدم باشعور و خوشفکری.
فک کنم هممون دوره متال رو گذروندیم با اون متالیکای دوس داشتنی قدیم. (دیگه حوصله نداشتم کلی ام در مورد اون بنویسم) .اینقد خوب بودن که همه متال باز میشدیم :دی
دارم کم کم گوش میدم ولی فقط راک کردی. بچههای همشهریم خیلی فعال شدن یه چند وقتیه. همه دارن بند میدن. فقط منه بی هنر موندم :نات دی
با دف کلا حال نمی کنم ولی!
مرسی